DESAILLY

O protagonista de hoxe, foi o precursor de todos os mediocentros defensivos de orixe africano que despois xogaron nos grandes equipos. O de hoxe é Marcel Desailly.

¿Quén era?: Un centrocampista / defensa francés dos 90.
¿Por qué se lle recorda?: Por ser unha peza inamovible da Francia campiona do mundo do 98, e por ser un dos puntais do segundo mellor Milan dos últimos tempos (Boban, Desailly, Baresi...) (por detrás, por suposto, do meu idolatrado Milan degli olandesi (Rijkaard, Gullit e Van Basten)).

¿Qué foi del?: Retirouse fai dous anos en Qatar. Agora é comentarista da BBC, embaixador de Unicef por Ghana (o seu país natal) e firme candidato a ocupar o banquillo desa selección. Ademáis, é olleador do Milan en África.

¿Sabías qué...?: Adoptouno un diplomático francés que estaba en Ghana e que se casou coa sua nai

- El sempre preferiu xogar de defensa.
- Gañouse o sobrenome da Roca.
- Gañou duas Copas de Europa, unha co Olympique de Marsella e outra co Milan. A que gañou cos rossoneri foi naquela fatídica final de Atenas na que o equipo lombardo meteulle catro goles o Barça. Desailly marcou un. Foi expulsado na final do Mundial de Francia, ante Brasil. Converteuse así no terceiro xogador expulsado nunha final dun Mundial (o cuarto e Zidane, Alemania 06)
- Escribiu a sua autobiografía.
- Formou parte do comité organizador da pasada Copa de África, que se disputou en Ghana.
- Ten unha filla e tres fillos.
- É un fanático do viño, os reloxos, os coches e o tenis de mesa.
- Ten un bar en Nantes, a cidade a que chegou desde Ghana.
- Foi capitán de Francia.

Biografía, palmarés, estatísticas: Odenke Abbey (logo cambiou o seu nome por Marcel Desailly) naceu en Accra, Ghana, o 7 de setembro de 1968. Comezou a sua carreira no Nantes Atlantique en 1986. En 1992 fichou polo Olympique de Marsella, onde so permaneceu un ano. No Milan estivo do 93 o 98. Ese ano foise o Chelsea, onde permaneceu ata 2004, cando emigrou a Qatar para xogar no Al-Gharafa e no Qatar SC, ata a sua retirada, fai dous anos. Co Marsella gañou unha Copa de Europa. Co Milan, outra, máis duas ligas italianas e unha Supercopa de Europa, trofeo que tamén gañou co Chelsea, os que hai que sumar unha FA Cup e unha Charity Shield (hoxe Community Shield). Tamén gañou unha liga qatarí. Coa selección xogou 116 partidos e meteu tres goles. Foi campión do mundo en 1998 e de Europa en 2000.