GASCOIGNE

Bad Boy, Enfant Terrible, incorrixible... o protagonista de hoxe é un deses que encheron periódicos enteiros coa sua forma de xogar e a sua forma de ser. E segueo facendo. Xenial, polémico, amado, odiado, gamberro, sensible. Un xenio: Paul Gascoigne.

¿Quén era?: Un futbolista inglés da década dos 90.

¿Por qué se lle recorda?: Por ser un dos mellores centrocampistas de Inglaterra na sua época, polas suas miles de anécdotas e pola sua merecida fama de gamberro.

¿Qué foi del?: Retirouse en 2004, nas filas do modestísimo Boston United (que agora está na que sería a cuarta división inglesa). Non deixou de facer aparicions públicas debido os seus problemas co alcohol, como que lle prohibiran subir a un avión por ir borracho ou unha pelexa co cantante de Oasis, Liam Gallagher.

¿Sabías qué?: Gañouse a adoración de toda Inglaterra cando nunha semifinal do Mundial 90 (Inglaterra - Alemania) viu un cartón amarelo que lle houbera impedido xogar a final (os pross perderon) e chorou como un neno no céspede.
- Unha das máis famosas fotos da historia do fútbol inglés protagonizana o agora actor Vinnie Jones e el, cando xogaba no Newcastle.

- Na sua época de maior fama, antes de irse a Italia, chegou a ser protagonista dun videoxogo. Incluso grabou un disco.
- En Inglaterra era costume que os futbolistas das categorías inferiores limpiaran as botas dos xogadores do primeiro equipo. A Gascoigne, xuvenil do Newcastle, tocoulle limpar as do lexendario Kevin Keegan. Cando iba de camiño a casa a limpialas, perdeunas. Gascoigne, avergoñado, dixollo a Keegan, que lle respondeu: "Tranquilo, nunca me gustaron esas botas".
- No Reino Unido é máis coñecido como Gazza.
- Cando xogaba no Glasgow Rangers, liou unha de escándalo. Nun partido de máxima rivalidade relixiosa entre protestantes (Rangers) e católicos (Celtic), meteu un gol e non se lle ocurriu mellor cousa que celebralo como se tocara unha frauta, o estilo das polémicas marchas protestantes da anticatólica Órde de Orange. Recibiu ameazas de morte por iso.

- Nunha ocasión, cando xogaba co Tottenham, sustituiu unhas diapositivas sobre tácticas que ia mostrar o adestrados Terry Venables por imáxes pornográficas.
- El quería xogar no Liverpool, pero nunca lle fixeron unha oferta e foise os Spurs.
- Compartiu vestiario no equipo londinense con dous vellos coñecidos Nayim e Lineker.
- A sua fillastra Bianca Gascoigne é bastante famosilla en Inglaterra. O porqué, podedelo ver poñendo o seu nome en Google.

Biografía, palmarés, estatisticas: Paul John Gascoigne naceu un 27 de maio de 1967 en Dunston, Inglaterra. Empezou nos xuvenis do Newcastle no 80. Saltou o primeiro equipo no 85. Fichou polo Tottenham no 88. En 1992 foise a Lazio de Roma. En 1995 foise a Escocia, o Glasgow Rangers. Volveu a Inglaterra en 1998, o Middlesbrough. Logo arrastrouse polos campos nas filas de Everton, Burnley, Gansu Tianma de China e finalmente, Boston United. Gañou unha FA Cup en 1991, duas ligas escocesas (96 e 97) e unha Copa (1996). Coa selección xogou 57 partidos e meteu 10 goles. Tamén chegou a ser entrenador do Kettering Town, da sexta división inglesa, en 2005.

PD: Recordo outras anécdotas de Gazza: unha vez, estando concentrado coa selección inglesa e completamente borracho, roubou o autobús do equipo e estampouno contra o pilar dunha ponte.

Cando Glenn Hoddle lle comunicou tras o ultimo partido de clasificacion contra Italia, que non seria levado a Francia 98 este, totalmente borracho, destrozou a habitacion do hotel.
Nas concentracions da seleccion inglesa riase e mofaba de Graeme Le Saux porque bebía viño.

LIAÑO

Seguimos co Superdepor e facemolo da man dun dos seus pilares, nada menos que o porteiro. Un caso curioso, ademáis, porque habendo demostrado como o fixo as suas cualidades, non deu o salto a un equipo máis grande (quizáis porque o Depor da sua época xa o era) nin tampouco tivo renome internacional. En calquera caso, é un histórico do noso campionato e merece con creces estar aquí. É Paco Liaño.

¿Quén era?: Un porteiro español dos 80 e os 90.

¿Por qué se lle recorda?: Por ser o porteiro do xa lexendario Superdepor que maravillou a toda España na primeira metade dos 90, así como de ser o porteiro que gañou o Trofeo Zamora con mellor promedio de goles encaixados, na tempada 93-94, con so 18 goles encaixados en 38 partidos (unha media de 0,47 goles por encontro).

¿Qué foi del?: Retirouse no 1998, nas filas do Sporting de Xixón. Despois desa experiencia, agora é entrenador de porteiros no seu Santander natal, na escola de Goyo Zamoruca, ademáis de ser comentarista colaborador con alguns medios de comunicación, como Telecinco.

¿Sabías qué...?: Quedou as portas de ser campión de Liga. Era o porteiro do Deportivo coa famosa Liga do penalti de Djukic.
- Dous anos despois da sua retirada, o Depor conseguiu por fin o título de Liga. O porteiro era o camerunés Jacques Songo'o.
- Logrou dous Zamoras consecutivos.
- Cando fichou polo Depor, en 1991, o equipo coruñés estaba recén ascendido a Primeira e el acababa de proclamarse Zamora de Segunda co Sestao.
- Xogou en equipos das catro comunidades españolas bañadas polo Cantábrico.
- Estivo moi cerca de fichar polo Real Murcia ese veran.
- Sobre o penalti de Djukic dixo: "Recordo que non o quería ver. O final fixeno e leveime a mesma decepción que todos". Preguntado pola famosa polémica sobre se ese día, Bebeto non quixo tirar a pena máxima, dixo: "Que ninguen diga que Bebeto se raxou, porque o encargado de lanzalos era Donato, que nese momento non estaba no campo. Bebeto empezou tirando os penaltis pero fallou catro dos cinco penaltis que lanzou e deixou de tiralos. Curiosamente o mesmo Donato había fallado duas xornadas antes un penalti en Pamplona que tamén nos daría a Liga. Ninguen pode botarlle a culpa a Djukic de nada daquelo".
- Foi seguidor de Zubizarreta.
- Como vos dicía na introducción, Paco Liaño non chegou nunca a ser internacional. Pero el considera que "merecín ir o mundial de Estados Unidos (1994). Ese foi o ano no que gañei o Zamora do récord e case a Liga e doeume un pouco". (foron Zubizarreta, por suposto, Cañizares e ... Lopetegui)
- Na tempada do seu lexendario Zamora, xogou todos os minutos do campionato e non recibiu ningun cartón.
- Segundo comentan no blog "Yo jugué en el Sporting", Liaño sufriu unha polidiscopatía cervical que o obligou a retirarse.
- Na mesma entrada adicada a Liaño, contase que no seu primeiro ano estivo a sombra do mítico Juan Carlos Ablanedo. Unha das poucas ocasions que tivo de xogar foi a segunda parte dun Zaragoza-Sporting. No descanso o marcador era de 3-0 a favor dos maños e o míster asturiano, Benito Floro, dixolle a Ablanedo: "Comechete os tres goles. Decidelle a Liaño que quente". O resultado final foi 5-0.

Biografía, palmarés, estatísticas: Francisco Liaño Fernández naceu en Santander o 16 de novembro de 1964. Comezou a sua carreira deportiva no Racing de Santander en 1984. Na sua terra permaneceu ata 1990, que foi cando emigrou a un histórico como o Sestao. Tras unha espectacular tempada na que acabou como Zamora de Segunda, fichou polo Deportivo da Coruña, o equipo que o encumbrou. Tras cinco anos de éxitos, en 1996 fichou polo Sporting de Xixón, onde tras duas tempadas retirouse. No seu palmarés destacan os dous Zamoras de Primeira e un de Segunda, a Copa do Rei do 95 e a Supercopa dese mesmo ano.

PD: Na tempada do récord (18 goles en 38 partidos) hai que ter en conta que nun partido recibiu 3, Barcelona 3-0 Deportivo, entón a marca pódese cosiderar como 15 goles en 37 partidos. Aí é nada!.