domingo, 5 de abril de 2009

CALDERÉ


Hoy vouvos traer a outro clásico, clasiquísimo do fútbol español. Formou parte dunha excelente fornada de xogadores españois que luciron un altísimo nivel no Mundial de México de 1986 e que so o porteirazo belga Jean-Marie Pfaff puido deter, e nunca mellor dito. Ilustre xogador culé, o protagonista de hoxe luciu bigote nos campos españois dos 80. É Ramón María Calderé.


¿Quén era?: Un centrocampista español dos 80.


¿Por qué se lle recorda?: Por ser peza inamovible do Barça dos anos centrais da década dos 80 e un dos heroes españois que destacou no Mundial de México 86.


¿Qué foi del?: Retirouse en 1992, nas filas de todo un clásico da 2ª B, o Sant Andreu. Agora é adestrador e é o míster do Reus, da 3ª División.


¿Sabías qué...?: Empecemos polo final. No pasado play-off de ascenso a 2ª B, o Reus enfrontouse o Sangonera Atlético. Tras unhas decisions polémicas do árbitro e o acabar o partido, Calderé foise a increpar o árbitro. Apareceu un guardia civil a pacificar e... Calderé soltoulle un puñetazo. Foi detido e condenado despois a 2.500 euros por un delito de lesions.
- O seu debut en Liga foi contra o Madrid. O Barça gañou 0-3 e Calderé meteu un gol.
- Debutou coa selección en abril de 1985 en Wrexham, Gales, nun partido que perdeu España 3-0, con dous goles do lexendario Ian Rush.
- A sua actuación máis destacada coa selección foi na fase de grupos de México 86, ante Arxelia. Gañou 3-0 e Calderé meteu dous goles. O outro foi do xixonés Eloy Olaya. Nunha entrevista no diario Sport de fai uns anos, contaba divertido a seguinte anécdota: "Eu tiña un coche branco inmaculado, ata as rodas eran brancas, e os simpáticos Julio Alberto e Marcos unha maña despois dun entreno, pintaronme a señal da Cruz Vermella na campota en color vermello. Sempre nos gastábamos bromas".
- Preguntado na mesma entrevista polo mellor xogador que viu xamáis, respondeu que "Maradona. Puiden ser compañeiro del e vinlle facer cousas coa pelota que non volvin ver na vida. Coa pelota e con calquera cousa, un pañuelo, unha fruta o que queiras. Disfrutabas entrenando con el. Tamén, por todo o que me axudou, sempre recordaréi a Bernd Schuster".
- A Federación Catalana premiou a Calderé e a Rijkaard o mesmo ano, como adestradores máis destacados dos equipos catalans.
- Tras o segundo partido de México 86, ante Irlanda del Norte, Calderé deu positivo nun control antidoping. Resultou ser un xarabe para a tos.
- Nun partido contra o Atlético de Madrid, golpeou o roxiblanco Pedraza.
- Como adestrador consideraselle un excelente motivador. Cando era o míster do Badalona, mentres daba as suas charlas no vestiario, na pizarra había frases escritas como "Fé, ilusión, humildade e compañeirismo = equipo gañador" ou "Ninguen é máis nin menos que ninguen".


Biografía, palmarés, estatísticas: Ramón María Calderé Rey naceu o 16 de xaneiro de 1959 en Vila-Rodona, Tarragona. Con 20 anos, en 1979, debutou co Barça Atlétic. Tras unha cesión o Valladolid na tempada 80-81, pasou o primeiro equipo do Barça en 1984 e non o deixou ata 1988, cando fichou polo Betis. En Sevilla estivo dous anos. Os seus últimos dous anos pasounos no Sant Andreu. No seu palmarés destacan unha Liga, unha Copa, unha Supercopa e unha extinta Copa da Liga. Coa selección xogou 18 partidos e meteu 7 goles.

2 comentarios:

Jesús dijo...

Tamén o expulsaron, cando xogaba no Sant Andre, no partido do ascenso do CD Lugo a 2ª A na tempada 91-92.

Parabéns polo blog, moi bo!!

ovella dijo...

Por certo...
vaia roubo aquel partido do ascenso no Anxo Carro...jajaja!!
O árbitro era un tal Japón Sevilla..vaia crack!!!