Ben, chegou o momento: Valencianistas, arxentinos, preparadevos para emocionarvos coa historia do Matador.
¿Quén era?: Un dianteiro arxentino que maravillou o mundo na década dos 70 e os 80.
¿Por qué se lle recorda?: Por ser o mellor xogador do Mundial de Arxentina 78, amén de máximo goleador.
¿Qué foi del?: Tras xogar no ocaso da sua carreira en lugares como Indonesia, Kempes iniciou a sua carreira como entrenador naquel país asiático, en Albania e en Bolivia. A día de hoxe, o Matador é comentarista da cadena estadounidense ESPN, na sua versión latinoamericana, e comenta a Liga Española.
¿Sabías qué?: No seu primeiro partido co Valencia fallou un penalti.
- Mario Kempes, o artífice do Mundial de Arxentina, ten duas xugosas anécdotas da final. Unha, que non lle deu a man a Xorxe Videla, o militar que ocupaba o cargo de presidente da República Arxentina, debido o tumulto que se organizou. É o mesmo motivo polo que Kempes no chegou nunca a tocar a Copa do Mundo. Segundo conta nunha entrevista a revista El Gráfico, "o día seguinte levarona e non a vimos máis. Era imposible chegar a copa, estaban todos desesperados".
- Cando entrenou en Albania, tivo que escapar do país debido o clima prebélico que se creou por unha grave crisis económica.
- A dictadura arxentina impediulle chamar Natasha a unha filla, porque soaba a ruso. Tivolle que poñer Magalí. Anos despois tivo outra nena que sí se puido chamar Natasha.
- Nunca foi expulsado nos seus 24 anos de carreira futbolística.
- Afirma que o defensa máis duro co que se enfrontou foi Xosé Antonio Camacho.
- O seu ídolo foi Pelé.
- Cando facía o servicio militar xogaba en Rosario Central. Sempre posuidor dunha fermosa melena, un cabo obligouno a cortarla case a ras. Kempes enterouse máis tarde de que o cabo era hincha de Newell's Old Boys (o outro equipo de Rosario e eterno rival do Central).
- Mario Kempes, o artífice do Mundial de Arxentina, ten duas xugosas anécdotas da final. Unha, que non lle deu a man a Xorxe Videla, o militar que ocupaba o cargo de presidente da República Arxentina, debido o tumulto que se organizou. É o mesmo motivo polo que Kempes no chegou nunca a tocar a Copa do Mundo. Segundo conta nunha entrevista a revista El Gráfico, "o día seguinte levarona e non a vimos máis. Era imposible chegar a copa, estaban todos desesperados".
- Cando entrenou en Albania, tivo que escapar do país debido o clima prebélico que se creou por unha grave crisis económica.
- A dictadura arxentina impediulle chamar Natasha a unha filla, porque soaba a ruso. Tivolle que poñer Magalí. Anos despois tivo outra nena que sí se puido chamar Natasha.
- Nunca foi expulsado nos seus 24 anos de carreira futbolística.
- Afirma que o defensa máis duro co que se enfrontou foi Xosé Antonio Camacho.
- O seu ídolo foi Pelé.
- Cando facía o servicio militar xogaba en Rosario Central. Sempre posuidor dunha fermosa melena, un cabo obligouno a cortarla case a ras. Kempes enterouse máis tarde de que o cabo era hincha de Newell's Old Boys (o outro equipo de Rosario e eterno rival do Central).
Biografía, palmarés, estatísticas: Mario Alberte Kempes naceu en Bell Ville, provincia de Córdoba, Arxentina, un 15 de xuño de 1956. Xogou no Instituto de Córdoba, Rosario Central, Valencia, River Plate, Hércules de Alicante, Austria Viena, Sankt Polten; Krems (ambos de Austria), Fernández Vial (Chile) e Petaling Jaya (Indonesia). Gañou unha liga arxentina con River e unha Copa do Rei, unha Recopa e unha Supercopa de Europa co Valencia. Foi pichichi duas veces en España e otras duas en Arxentina, mellor xogador suramericano de 1978 e sexto mellor xogador arxentino do seculo XX. Coa selección foi campión do Mundo e bota de ouro mundialista en 1978. Sumou 43 partidos coa albiceleste e meteu 20 goles.
PD: No ano 84, Kempes encontrabase semi-retirado en Austria xogando o futbol-sala, e recibiu a chamada do Hércules para xogar en Primeira Division, para axudarlle a non caer en posicions de descenso. Esa tempada o Hércules salvouse gañando na última xornada no Bernabeu, mandando o Málaga a Segunda. O Málaga e o Betis pactaron un empate que mandaba o Hércules a Segunda se non gañaba en Madrid, pero a falta de 5 minutos Sanabria marcou para os herculanos, levando o pánico a Málaga. O ano seguinte Kempes abandonou o clube a media tempada para irse o Austria de Viena.
No hay comentarios:
Publicar un comentario