DJUKIC

Un dos momentos máis dramáticos dos últimos anos da Liga española tivo lugar fai xa 15 anos (cómo pasa o tempo). Tivo lugar no estadio de Riazor e tivo como protagonista o xogador do que vos vou falar hoxe. Tratase dun histórico do noso campionato, un futbolista que viviu un amargo trago, xunto a toda unha cidade. É Miroslav Djukic.

¿Quén era?: Un defensa serbio da década dos 90 e principios deste seculo.

¿Por qué se lle recorda?: Sexamos realistas. Recordaselle por aquela fatídica última xornada da Liga 93/94. Era o 14 de maio de 1994. Xogabanse o campionato o Barcelona e o Deportivo da Coruña. Na última xornada, o Depor, entrenado por Arsenio Iglesias, dependía de sí mesmo. Se gañaba era campión. No último minuto do partido, con 0-0 no marcador, o Valencia cometeu un penalti. Aínda que o debería tirar Bebeto (ou polo menos eso é o que sempre se dixo), o brasileiro non quixo lanzalo e a responsabilidade recaeu no defensa iugoslavo Miroslav Djukic. Non quedaba tempo para máis. Se entraba, o Depor gañaba o partido e a Liga. Todo Riazor, toda Galicia parou. Era un momento histórico. Un equipo modesto como o Depor podería arrebatarlle a Liga os grandes. Djukic colleu o balón. Colocouno no punto de penalti. Cos brazos en xarra, resoplou profundamente. Colleu carreiriña, lanzou coa perna dereita a dereita do porteiro González... e o gardameta do Valencia parou o balón. A Coruña chora. Barcelona estalla de alegría. O soño do Super Depor desvanecese. Anos máis tarde, Djukic fichou polo Valencia. A sua carreira acabouna tamén en España, no Tenerife.

¿Qué foi del?: Como vos dicía, retirouse no Tenerife, no ano 2004. Volveu a Valencia, para residir na bela capital do Turia. Fíxose entrenador e debutou, en 2006, como técnico da selección Serbia sub 21. O ano seguinte fichou como entrenador do Partizan de Belgrado, un dos grandes equipos serbios de todolos tempos. A principios deste ano, e en sustitución de Javier Clemente, faise cargo da selección absoluta de Serbia. Fai unhas semanas, Radomir Antic sustituino. Non obstante, Djukic fixose cargo da selección olímpica de Serbia, coa que acaba de desputar os Xogos de Pekín.

¿Sabías qué...?: O día seguinte do partido de maio do 94, o do penalti, no portal da casa onde Djukic vivía apareceu unha pintada: "¿Djukic? Querote igual".
- O serbio quedou profundamente marcado por ese fallo. Dixo que foi o momento máis triste da sua vida deportiva e que "a xogada, a imaxe, o momento, perseguiume durante moito tempo, era como unha obsesión insana. Un día decidín que non podía seguir pensando naquel maldito instante, non quería volverme tolo". Cando anos despois, o Depor gañou a Liga, Djukic declarou que "Deus existe. Merecíano. Agora estou en paz".
- Declarou recentemente que lle encantaría entrenar en España.
- Anos despois daquela Liga, o defensor valencianista Giner afirmou que o Barcelona os primou aquel día.
- Na sua época valencianista, estivo seriamente pelexado con Santi Cañizares, ata o punto de non falarse. O motivo é que o serbio nunca consentiu as intensas broncas de Cañizares os defensas. Finalmente, fixeron as paces.
- Fai pouco houbo polémica, de novo, polo penalti de Djukic. Fernando Giner, o mesmo que dixo que o Barça os primou, afirmou que "Durante o partido Bebeto dixome de todo: que se éramos uns vendidos, que se non nos daba vergoña? En fin, de todo -recalca-. Cando pitan o penalti dirixome a el e digolle que xa o tiñan, que se era o que quería xa o conseguira. O que son as cousas. Enton desapareceu da miña vista, escondeuse e tivoo que tirar 'Djuka'. Fodeume que se borrara desa maneira. A Liga perdea o Deportivo, non lla facemos perder nos". O brasileiro respondeulle: "Quen diga que non me atrevín a tirar o penalti, está mentindo. Donato non estaba no campo e Djukic era o lanzador. Él nunca fallaba, nin sequera nos entrenamentos. Falei con él para tiralo, pero dixome que estaba ben para lanzar e facer gol. Ademáis, no campo eu xamais falaba cos xogadores rivais. Eu non lle comentei nada a Giner. O que el di agora son tonterías. Está tolo e minte".
- Djukic volveu a vivir momentos amargos como futbolista. En concreto, as duas finais da Liga de Campións que perdeu co Valencia.

Biografía, palmarés, estatísticas: Miroslav Djukic naceu o 19 de febreiro de 1966 en Sabac, Serbia. Debutou como profesional en 1986 nas filas do Macva Sabac. Logo pasou unha tempada no Rad de Belgrado, ata que en 1990 fichou polo Deportivo da Coruña, onde pasou sete anos. Logo fichou polo Valencia CF. En 2003 foi o Tenerife e en 2004 retirouse. Gañou unha Copa do Rei e unha Supercopa de España co Depor. Co Valencia gañou unha Liga, unha Copa e unha Supercopa de España. Como internacional, xogou 48 partidos e meteu dous goles, tanto coa selección de Iugoslavia unida como coa Iugoslavia que formaron despois Serbia e Montenegro.